Ondanks mijn wacht op de kruk is het niet gelukt te ontsnappen.
Mijn blaas en miauw sessies maken weinig indruk.
Ze tillen me gewoon op, zijn niet bang. Als de deur opengaat hang ik in de lucht en kan alleen de wind maar voelen. En ik land pas nadat de deur weer gesloten is.
Naar personeel.
OOOh was mijn eigen baasje maar hier, die weet dat ik naar buiten moet na een bakbezoek. Even frisse lucht onder de staart.
Afijn ik blijf miauwen, heel hard, of heel zielig en ze smekend aankijken. Misschien dat ik ze kan vermurwen om mij naar buiten te laten. De aanhouder wint zeggen ze, en ik houd aan.
Jullie hoort nog van mij
1 opmerking:
Hou vol Candy! Kruip maar ergens op schoot, dan word je beschermd.
Kijk de komende vier dagen mee naar het schaatsen, dan ben je een geintegreerde poes.
Een reactie posten