zondag 2 maart 2008

Mag ik even


Mag ik even klagen. wat mij toch overkomen is. eigenlijk te erg voor woorden.


Wie ik ben? Ik ben Candy, een mooie vrouw met zacht grijs haar en een krullende snor. En niet te vergeten een prachtstaart.


Nou had ik goed personeel. ja had, want hij is weg. Zomaar van de ene dag op de andere.


Hij stopte me in een draagbare gevangenis en heeft me in ons oude huis afgezet. En nu is ie er niet meer.


Een nachtje hebben we nog samen geslapen en toen .... foetsie.


Nu zit ik hier met allemaal vreemde enge katten, ik blaas me hees.


Wel twee stuks personeel, een man en een vrouw.


Ze geven met wel te eten en ze proberen wel lief en aardig te zijn, maar ja, het zijn toch vreemden he. En ze moeten niet denken dat ik ze echt lief ga vinden. Oh nee.


Misschien komt ie nog terug, mijn personeel. wie weet. Ik wacht.

Geen opmerkingen: