mijn baasje

Vannacht, toen de vrouw niet kon slapen, zat ze achter de computer en ik keek mee.

Een hoop geratel en opeens vanuit het niks zag ik mijn baasje!

Zomaar! Niet zo groot als ik gewend ben, maar het was hem echt.

Ik vroeg onmiddellijk of ie uit dat apparaat wilde komen, geen reactie. En ik vroeg het echt heel hard en smekend en normaal luistert ie daarna.

Hij bewoog niet eens! Hij deed alsof hij me niet hoorde.

De vrouw deed ook niks om hem daaruit te halen. Als mijn baasje echt zo klein geworden is, zou ie dan niet bang zijn voor mij?

Dat ie zegt dat ie weg is, maar in werkelijkheid is ie gekrompen tot 20 cm? Bang dat ik hem per ongeluk opeet?

Nou baasje, je hoeft niet bang te zijn hoor. Ik heb je herkend en ik zal je tegen alle andere katten beschermen. Ik kan hard blazen en miauwen en ik heb nagels en ben niet bang ze te gebruiken.

We moeten dan wel een manier vinden om de blikjes op te krijgen.

Daar ga ik over nadenken.

Je hoort nog van me.

Jouw beschermende Candy