Het blijft maar mooi weer.
En ik blijf maar van binnen naar buiten huppelen.
Er vliegt en loopt van alles voorbij, ik kan het niet allemaal vangen. Het is te veel.
En dan mag ik ook nog 's avonds in het donker naar buiten, als ik tenminste op de afgesproken tijd terugkom.
Om 22:00 uur moet ik binnen zijn. En reken maar dat ik op tijd ben hoor. Want de man doet om die tijd het eten in onze bakjes.
En honger dat ik dan heb. Het kan me niet eens schelen dat ze me zien eten. Ik val meteen aan.
Daarna even de bek poetsen en dan op schoot. Heerlijk languit liggen slapen.
Zaaaaalig!.
Zo zou het altijd moeten zijn.
Als ik nog tijd heb, horen jullie nog van me.
Horen jullie niks, dan ben ik nog aan het buiten spelen.
Een blije en tevreden Candy
1 opmerking:
De bek poetsen?
Heb je van het personeel een eigen borsteltje gehad?
Een reactie posten