Als jullie hebben meegeteld, dan weten jullie dat ik hier vandaag negen weken en twee dagen ben.
Vanaf dag 1 heb ik laten weten dat ik me niet aanpas.
Zij willen toch dat ik hier ben? Dus passen zij zich maar aan.
Er kan er maar 1 de baas zijn.
Zo ook het op schoot zitten.
Als ik op schoot wil dan spring ik er op.
En dan kunnen ze me er wel 100 keer vanaf tillten; ik blijf terug komen.
Aaien; als ik geaaid wil worden maak ik dat middels een hoofdgebaar duidelijk. En of het personeel het nu wel of niet wil, maakt niet uit. Ik wil, ik zal, ik moet geaaid worden.
Het wordt nog een hele klus om het personeel zover te krijgen dat ze het snappen en ook nog uitvoeren. Ik word er moe van. Heel erg moe.
Ik spring bij de man op schoot. Hij maakt maar ruimte voor mij. Zo eventjes wat wassen en dan slapen maar.
Ik lig erg in de weg, dat weet ik wel, maar ik trek me er niks van aan.
Zodra ik wakker ben, horen jullie weer van me.
Een bazige en eigenwijze Candy
1 opmerking:
Je vereert ze met een schootbezoek..en dan tillen ze je er af? Terwijl ze juist hun dankbaarheid moeten uiten met 10 temptations!
Een reactie posten