zondag 24 augustus 2008

het grote niks


Ja, jullie hoort niks van mij.
En de reden daarvoor is simpel en eenvoudig.
Ik heb niks meer te vertellen.
De dagen zijn soms zonnig en droog, dan lig ik op de bank.
Is de dag nat en somber, dan lig ik er onder.
Spannend hoor.
Wat wel spannend is, is het feit dat mijn baasje volgende week weer terug is.
Ik weet niet meer hoe hij er uit ziet, of hoe hij klinkt en wat belangrijker is; hoe hij ruikt.
Misschien stinkt ie wel naar honderden ander katten. Dan moet ik hem weer helemaal opnieuw
bestrijken, opdat ie weer naar mij ruikt. Wat een werk.
Het zou ook kunnen dat hij mij niet meer herkent. Oei, wat dan. Ik wil echt niet hier blijven hoor.
Nou ja hier is wel goed als ie dat personeel en die nare katten dan maar wegdoet.
Ik wacht wel af. Nog een weekje op of onder de bank, dat lukt me wel. Denk ik.
Jullie hoort het nog wel van me,
Een afwachtende Candy

1 opmerking:

Marcel Roes zei

Hoi dushi pushi, ik ruik naar gaar vlees, na zes maanden tropenzon.
Dan kom je toch wel op me af?