HIJ IS ER WEER

Ja jullie leest het goed. Hij is er weer. Mijn baasje is weer terug. Beetje bruiner dan ie was, maar verder gewoon mijn baasje.

Niks geen bak gebraden vlees. Mijn angst was niet nodig geweest.

Jullie ziet het. Ik zit weer op de beste schoot van de hele wereld.

Nu mag ik nog een paar nachtjes hier slapen. Nog een paar daagjes in de tuin, en dan ga ik weer naar huis.

Dan horen jullie niks meer van mij, want de secretaresse blijft natuurlijk hier.

Jullie en ik, wij nemen afscheid van elkaar. Het leven zal een stuk saaier worden voor jullie.

Niks aan te doen. Ik ga weer fijn bij mijn baasje wonen en hopen dat ie nooit meer zo lang weggaat.

Het ga jullie allemaal goed.

Jullie hoort niet meer van mij.

Een blije Candy

bang bang bang

Ja ik ben bang. Mijn baasje schreef dat ie niet naar honderden andere katten ruikt, maar naar gebraden vlees.

Nu ben ik bang dat ik hem op ga eten. want hoe weet ik nu of het mijn voer of mijn baasje is?

Stel je voor. Het is avond en mijn baasje ligt tv te kijken en ik krijg trek in een snack.

Dan ga ik half slaperig op de lucht af en bijt zo z'n oor eraf.

Dat kan ik twee keer doen en dan zijn de oortjes op.

Het kan nog erger. Stel ik eet zijn handen op. Dan kan hij geen blik meer open maken en verhongeren we alletwee. (Hij iets eerder dan ik...)

Oo oo ooo wat moeilijk gaat dit worden. Mijn baasje. Hij was lief en aardig en nu is ie een stuk gaar vlees.

Dit gaat problemen geven.

Gelukkig heb ik nog een paar dagen om over een oplossing na te denken.

Wie het weet mag het zeggen.

Jullie hoort nog van me.

Een angstige, met toch wel het water in de bek, Candy

het grote niks

Ja, jullie hoort niks van mij.

En de reden daarvoor is simpel en eenvoudig.

Ik heb niks meer te vertellen.

De dagen zijn soms zonnig en droog, dan lig ik op de bank.

Is de dag nat en somber, dan lig ik er onder.

Spannend hoor.

Wat wel spannend is, is het feit dat mijn baasje volgende week weer terug is.

Ik weet niet meer hoe hij er uit ziet, of hoe hij klinkt en wat belangrijker is; hoe hij ruikt.

Misschien stinkt ie wel naar honderden ander katten. Dan moet ik hem weer helemaal opnieuw

bestrijken, opdat ie weer naar mij ruikt. Wat een werk.

Het zou ook kunnen dat hij mij niet meer herkent. Oei, wat dan. Ik wil echt niet hier blijven hoor.

Nou ja hier is wel goed als ie dat personeel en die nare katten dan maar wegdoet.

Ik wacht wel af. Nog een weekje op of onder de bank, dat lukt me wel. Denk ik.

Jullie hoort het nog wel van me,

Een afwachtende Candy

Dit is geen blog van Candy.

Dit ben ik , Charley ook wel genoemd de grote Ch.

Gisteren ben ik een beetje belachelijk gemaakt door Candy. Ik zou sperziebonen eten!

Pfff het mocht wat.

Ik zal jullie vertellen waarom ik zo aan mijn bek zat te likken.

Ik had net 2 haringen op.

Ja, ze lagen bij buurvrouw Letty op de aanrecht. Netjes in een plastic zakje, maar mijn scherpe reukvermogen had ze toch ontdekt, ook al stond ik in de tuin.

Dus toen de buurvrouw even naar boven ging ben ik naar binnen gegaan en heb het zakje met de haringen gepakt.

Openkrabben was geen enkel probleem en 2 harinkjes heb ik natuurlijk zo op. Dus toen de buurvrouw terugkwam restte haar niks dan de uitjes en het zuur.

En daarom zat ik zo lekker nog mijn bek af te likken. Niet om een boon.

Zo zie je maar. Jullie moeten niet alles geloven wat die Candy zegt.

En ja, mijn personeel heeft vandaag 2 haringen aan de buurvrouw gegeven en ik ben mee geweest om ze te brengen. Ik heb heel hard gemiauwd, zodat ze dachten dat ik kwam zeggen dat ik er spijt van heb. Nou mooi niet natuurlijk. Als ik de kans krijg doe ik het zo weer.

Zo nu weten jullie het hele ware verhaal.

Nu mag Candy weer.

Jullie hoort nog wel van haar.

Visjesdief Charley

Gekmakend

Nog 32 dagen en dan is mijn baasje weer terug.

Het wordt wel tijd ook hoor.

Had ik het hier eerst wel een beetje naar mijn zin, blijk ik in een gekkenhuis te zitten.

Kijk nou eens goed naar deze foto.

Wat zien jullie?...

Juist ja, die grote Ch. likkebaardendlekkerlikkend voor een sperzieboon

EEN SPERZIEBOON! Dat doet een beetje kat toch niet. Wij zijn carnivoren, geen vegetariërs.

En dan moet je zien hoe raar hij er mee doet. In de bek nemen, opgooien en weer vangen.

Je zou haast denken dat hij denkt een muis gevangen te hebben.

Ik schaam me diep.

hier moet ik nu tussen wonen. Uit eenbakje eten. Het bed mee delen.

Het is te erg voor woorden.

Baasje, als je er straks weer bent, haal me dan zo snel mogelijk hier weg.

Voordat ik ook helemaal doordraai.

Jullie hoort nog van me,

Een nog geestelijk gezonde Candy

Dankjewel

Zoals jullie hebt kunnen lezen, ben ik een beetje ziek geweest.

De vrouw was toen heel erg lief voor me.

Ze gaf me iedere keer kleine beetje eten zodat mijn maagje weer rustig zou gaan werken.

En dat is ook gebeurd.

En nu wilde ik wat terug doen.

Dus heb ik een muis voor haar gevangen.

Het vangen is niet zo moeilijk. Gewoon je klauw uitslaan en ze blijven wel aan je pootje hangen.

En dan zorgen dat ie bij de vrouw komt. Gelukkig stond de tuindeur open en kon ze me horen.

Maar miauwen met je bek vol , dat is erg moeilijk. Het wordt iets als wwhauw wijauw.

Ik moest wel vijf of zes keer schreeuwen voordat ze reageerde.

Wat was ze blij. En trots op mij.

Je moet weten dat ze zelf geen muizen kan vangen. (Ze heeft er niet de goede nagels voor en buiten dat ze is te traag).

Het was dus een goed idee van mij.

Eerlijk gezegd ben ik ook wel een beetje trots op mijzelf.

Jullie hoort wel weer van mij.

Een snelle en scherpgenagelde Candy

beetje ziek

Ik weet niet hoe het gebeurde, maar opeens was ik niet lekker.

Ik weet wel wanneer het gebeurde.

Het was avond en het personeel had een nieuw soort eten gekocht.

En dat was zo lekker. Er zat een garnalensaus overheen . Zo lekker. Echt ik heb nog nooit zo smakelijk gegeten.

Mijn hele buikje dik en rond. Toen ging ik naar boven. Na zo'n diner wil ik wel even een tukje doen.

En of het nu door de trap kwam, of door de sprong op het bed. Ineens had ik pijn in mijn buik.

Ik rende naar het personeel. Al kermend en kreperend smeekte ik ze om hulp.

Maar nog voordat ze maar iets konden doen lag al mijn heerlijke eten weer op de grond.

Zo jammer. Maar ik was wel van mijn buikpijn af. Raar hè? Ik snap er in ieder geval niks van.

Ik ben lekker op het hoofdkussen van de man gaan liggen en heb daar heerlijk geslapen.

En 's nachts heeft de vrouw me lekker over mijn kopje en onder mijn kinnetje gekroeld.

Ze vond me een beetje zielig denk ik.

Nou jullie hoort wel weer van me.

En niet meer zieke, maar wel hongerige Candy.